Czym jest dyzbioza jelitowa?

SIBO I POZOSTAŁE ZABURZENIA MIKROFLORY JELITOWEJ

Dysbioza może mieć swoje źródło zarówno w ilościowych, jak i jakościowych zmianach w mikrobiocie jelitowej. Objawia się zwykle bólami i dyskomfortem w jamie brzusznej, biegunkami, zaparciami, gazami, wzdęciami i niestrawnością. Jest to złożony problem, ponieważ, jak pokazują badania, towarzyszy praktycznie każdej przewlekłej chorobie.

SIBO I LIBO, czyli przerosty bakteryjne

SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) oznacza przerost bakterii w jelicie cienkim, które normalnie bytują w jelicie grubym. Nie są to tylko szczepy chorobotwórcze – nawet probiotyczne bakterie, które pełnią swoją rolę w okrężnicy, przy namnażaniu się w jelicie cienkim mogą prowadzić do wzdęć, zaparć lub biegunek.

Czy wiesz, że...?

Za bezpośrednią przyczynę przerostów bakteryjnych uważa się zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego. Spowolniony pasaż jelitowy oznacza niewydolne usuwanie bakterii z jelita cienkiego.

Osłabienie perystaltyki jest wieloczynnikowe:

• naturalnie zachodzi z wiekiem,
• może mieć swoje źródło w zaburzeniach hormonalnych, np. przy niedoczynności tarczycy,
• jest skutkiem ubocznym niektórych leków, np. obniżających produkcję kwasu solnego, stosowanych w leczeniu refluksu i choroby wrzodowej.

LIBO (Large Intestinal Bacterial Overgrowth) – jelito grube z natury jest największym rezerwuarem mikrobów w organizmie człowieka, więc gdy mówimy o dysbiozie tego odcinka układu pokarmowego, zazwyczaj chodzi o zbyt dużą liczbę bakterii patogennych i grzybów w stosunku do bakterii probiotycznych. LIBO jest stosunkowo nową koncepcją w świecie zaburzeń żołądkowo-jelitowych.

IMO - przerost metanogenów

IMO (Intestinal Methanogen Overgrowth)
Skrót IMO oznacza przerost mikroorganizmów produkujących metan w jelicie cienkim. Metanogeny, żyjące w naszych jelitach, należą do grupy archeonów. Są to mikroorganizmy początkowo zaliczane do bakterii, ale rozwój genetyki pokazał, że stanowią odrębną linię ewolucyjną. IMO zwykle przebiega z zaparciami i wzdętym brzuchem, ponieważ metan wyjątkowo spowalnia perystaltykę jelit.

Czy wiesz, że...?

Jelita są niczym tętniące życiem targowiska, gdzie komórki gospodarza i mikroby nieustannie wymieniają substancje i informacje. W tym ekosystemie obecne są także archeony i grzyby, które w stanie równowagi nie szkodzą, lecz w określonych warunkach mogą stać się chorobotwórcze.

SIFO - przerost grzybów i drożdży

SIFO (Small Intestinal Fungal Overgrowth) oznacza przerost drożdżaków, czyli grzybów jednokomórkowych w jelicie cienkim. Przerost grzybów w jelicie cienkim jest zwykle następstwem źle leczonej cukrzycy, zaburzeń układu odpornościowego, chorób onkologicznych, antybiotykoterapii oraz stosowania leków immunosupresyjnych. SIFO może również wystąpić u zdrowych osób w następstwie błędów dietetycznych, takich jak nadmierne spożywanie cukrów prostych, oraz przez obniżenie odporności na skutek silnego i przewlekłego stresu. Zdarza się, że SIFO skutkuje nadmierną fermentacją alkoholową w jelitach. Czasem jest ona na tyle nasilona, że u osoby, która nie spożywa alkoholu, jego obecność jest wykrywalna we krwi. Zjawisko to zostało nazwane „zespołem autobrowaru”. Etanol produkowany przez drożdże Candida oraz niektóre szczepy bakterii na drodze fermentacji cukrów prowadzi do intoksykacji, a z czasem nawet do stłuszczenia wątroby.

Jak sprawdzić, czy mam dysbiozę?

Nie zawsze objawy żołądkowo-jelitowe są tożsame z występowaniem dysbiozy, nawet u pacjentów z chorobami układu pokarmowego. Jak dowodzą badania, przerost bakterii w jelicie cienkim u części populacji może być bezobjawowy i stosunkowo nieszkodliwy.

DIAGNOSTYKA SIBO i IMO

Najmniej inwazyjne i najłatwiej dostępne w Polsce są testy oddechowe: wodorowy oraz metanowo-wodorowy. Szczególnie ten drugi jest pomocny, ponieważ pozwala rozróżnić, z którym typem dysbiozy mamy do czynienia, a być może z oboma na raz. Testy oddechowe polegają na przyjęciu na czczo roztworu glukozy lub laktulozy – cukrów szybko fermentowanych przez bakterie i metanogeny. Wzrost poziomu metanu w wydychanym powietrzu względem wartości wyjściowych o ≥ 10 ppm (części na milion) i/lub wodoru o ≥ 20 ppm świadczy o przeroście mikroorganizmów w jelicie cienkim.

Założenie testu jest takie, że fermentacja nie powinna zachodzić w czasie jego trwania, lecz dopiero w jelicie grubym, które jest naturalnym miejscem dla tego typu procesów. Istnieją jednak osoby o tak szybkiej perystaltyce, że wynik może być fałszywie dodatni.

DIAGNOSTYKA SIFO

Wstępną diagnozą będzie wykluczenie SIBO i SIFO. Jednakże, jak dotąd, nie opracowano jednoznacznej metody diagnostycznej dla SIFO. Pomimo tego, istnieją pośrednie metody, takie jak badanie antygenu przeciwko Candida we krwi oraz badania moczu identyfikujące D-arabinitol. Te testy mogą pomóc sprawdzić, czy doszło do kandydozy w jelitach.

DIAGNOSTYKA LIBO

Gdy podejrzewamy zaburzenia mikrobioty jelita grubego, najlepszym dotychczas sposobem diagnostyki są testy jakościowe i ilościowe oparte na analizie próbki kału. Obecnie prywatne laboratoria oferują szeroki wachlarz pakietów badań mikroflory jelitowej. Cena tych testów zależy od liczby analizowanych gatunków bakterii i grzybów, a koszty mogą sięgać od kilkuset do kilku tysięcy złotych.

Osobom, które poszukują skutecznej prewencji zaburzeń żołądkowo jelitowych, warto przypomnieć o sprawdzonym i polecanym przez specjalistów wyrobie medycznym, jakim jest Silicolgel. Stosowany godzinę przed spożyciem posiłku chroni przed niepożądanymi reakcjami układu pokarmowego na drażniące cząsteczki, takimi jak zgaga, dyskomfort jelitowy, wzdęcia czy biegunka. Więcej szczegółów na temat działania silicolgelu znajdziesz na: www.silicol.pl.